Allereerst wil ik zeggen dat ik het onwijs leuk vindt dat jullie mij doormiddel van mijn reisblog volgen en wil ook iedereen even bedanken voor de lieve berichten! Doet me heel goed! Inmiddels zit de Orphanage week er alweer op. De afgelopen week heb ik vrijwilligerswerk verricht op een weeshuis. Het was een week waarin ik heb kunnen bewijzen dat ik van heel wat markten thuis ben. Zo heb ik vloeren gemaakt, schilderwerk verricht, Assepoester gespeeld en kinderen vermaakt. Ook heb ik kunnen zien hoe het leven er in een weeshuis/opvanghuis in Thailand aan toe gaat. Indrukwekkend. Ik ben ontzettend blij dat ik via deze weg mijn steentje heb kunnen bijdragen en kan met een voldaan gevoel dit programma afsluiten. Bovendien met een certificaat! Dag 1, 15-09-2014 Om negen uur werden we opgepikt om voor de eerste keer naar het weeshuis/opvanghuis te gaan. De groep bestond uit 9 personen. Erg benieuwd wat me daar te wachten stond. Het was zo'n 50 minuten rijden, een lang maar prachtig ritje door de dorpjes en langs de rivieren. Onderweg kwamen we zelfs een leguaan tegen, bizar! Dan, aangekomen in Sri Udom Orphanage, waar 270 kinderen tussen de 6-12 jaar verblijven! De kinderen komen uit slecht gesitueerde gezinnen. De families zijn arm en leven in de Hill tribe, ver in de bergen en diep in de jungle. Eens per jaar zien de kinderen van de orphanage hun families voor een korte periode. Mister one, de coördinator van deze week, gaf ons een rondleiding. Zo kwamen we bij een verpleging hok, langs de toiletten (onvoorstelbaar ranzig), de keuken en eetzaal, de wasplaats, de klaslokalen, de tempel en de speelplaats. De slaapruimtes maar even overgeslagen want wat we allemaal gezien hadden, was al erg genoeg. Ik kan me niet voorstellen dat deze kinderen in zo'n situatie, dag in dag uit, leven. Afschuwelijk. Ik vind het ook geen wonder dat de kinderen er ongelukkig uit zien.. Vanuit Nederland heb ik de halve Action meegenomen. Zo heb ik onder andere kleurpotloden, springtouwen, stuiter ballen etc meegenomen en uitgedeeld. Uiteraard lieten ze zien erg dankbaar te zijn. Om 12 uur hadden we lunch in een nabijgelegen restaurantje. Het was een open keuken, zoals bijna overal hier in Thailand, waar een vrouw elke middag voor de lunch verzorgde. In de ochtend kregen we een lijst met daarop een keuze uit verschillend gerechten. Ik heb voor de Noodles met kip gekozen. Nadien teruggekeerd heb ik samen met Lucille wat rondgewandeld. Pfff, je kan je echt niet voorstellen hoe vies het is en overal waar je loopt stinkt het, bah. De meeste kinderen waren aan het spelen en sommige waren bezig met het maken van huiswerk. Ik heb wat met de kindjes gespeeld. Het valt me tegen hoe de kinderen in omgang zijn. Hard en respectloos. Als ze het niet met elkaar eens zijn, gooien ze dingen naar elkaar of gaan elkaar slaan. Naar mijn idee niet de beste oplossing.. Tegen drie uur zijn we terug naar Twin house vertrokken. Elke doordeweekse avond wordt er voor de lokale bevolking een work-out georganiseerd, aerobic. Helaas kon het dit keer niet doorgaan vanwege het slechte weer.. Dag 2, 16-09-2014 De dinsdag begon met een wel heel bijzondere bezienswaardigheid tijdens het ontbijt, namelijk een aap. Snel m'n mobiel gepakt en wat foto's gemaakt. In dit deel van Thailand zie je ze zeker niet elke dag, dus bijzonder is het zeker! Na het ontbijt zijn we wederom naar het weeshuis/opvanghuis gegaan. Het was een zware, intensieve dag. De dag stond in het teken van het maken van een vloer. Ze willen van de nieuwe ruimte een huiswerk plek maken. Wat een werk! Om een bak cement te maken heb je zes emmers zand nodig, halve zak betonzand, drie emmers water en als laatst nog eens zes emmers grind. Mengen maar! Na vier van deze bakken gemaakt te hebben, was het tijd voor de lunch in het nabij gelegen restaurantje. Dit keer had ik gekozen voor de Thai Fried met groenten en kip. Na de lunch weer verder gegaan met het maken van het beton voor de vloer. Inmiddels ben ik wat blaren en wondjes rijker. Na weer vier bakken gemaakt te hebben, was het tijd voor pauze. Lucille en ik zaten op het schoolplein en waren over de situatie waarin deze kinderen zich bevinden aan het praten. Het enige wat of wie ze hebben is elkaar. Triest. Je kan ook duidelijk zien dat ze geen normen en waarden leren en niet 'echte' liefde krijgen en/of kennen. Na al deze omstandigheden gezien te hebben, is het besef daar dat we ons dankbaar moeten zijn dat we niet in dezelfde situatie leven als deze kinderen hier. Elke dag drie dingen benoemen waarvoor je je dankbaar bent en in mijn geval wat positiever in het leven staan kan ook zeker geen kwaad! Teruggekomen in Twin house stond het diner alweer klaar, heerlijk! Na het diner ben ik samen met Took (coördinator Twin house) mee gaan doen met een goede work-out. Let's the aerobic beginnn!!! Dag 3, 17-09-2014 Zoals in Nederland hebben ook hier de kinderen op de woensdag een halve dag. Zo hadden ook wij een halve dag vrijwilligerswerk. Ik was de dag begonnen met het schoonvegen van het plein. Ik kan je vertellen dat dat een onbegonnen klus is. Door de temperaturen die we hier elke dag hebben, zo'n 38 graden, is het ook een ontzettend zwaar klusje. Na het vegen ben ik gaan kijken in de keuken waar de lunch werd voorbereid. Rond 11 uur is de lunchpauze al. De kinderen krijgen uiteraard wat de pot ze schaft. Na gezien te hebben hoe het er daar aan toe gaat was het ook voor ons tijd voor de lunchpauze. Na de lunch was er tijd om of naar het zwembad te gaan of om te gaan shoppen in Singburi. Lucille en ik waren door het centrum van Singburi gaan lopen. Zo kwamen we in de smalste straatjes terecht met overal eettentjes. Onderweg kwamen we de gekste dingen tegen zoals nog levende padden en slangen, iewl! Wij hebben het gehouden bij een populaire Thaise snack die je overigens alleen in een bepaalde tijd van het jaar kan krijgen. Het heet iets van 'Kraja' en bestaat uit onder andere pinda's, rijst, sesam en héél, héél veel suiker, maar wat is dat lekker zeg, mmm!!! In de avond hadden we weer een Thaise bbq en daarna een feest bij Brown house in Dang bar. Voor ik daar was moest ik eerst even langs Twin house aangezien de sleutel in de kamer lag met de deur wel op slot, oepsiee. Uiteindelijk hadden we de sleutel terug gevonden en is dat dus goed gekomen en kon het feestje in Dang bar beginnen. Dag 4, 18-09-2014 Donderdag, wederom een dag in Sri Udom Orphanage, waar ik de gehele ochtend bezig was geweest met verven. De kwasten die ik vanuit Nederland had meegenomen kwamen nu dus goed van pas! Rond 12 uur was het weer tijd om neer het restaurantje te gaan voor de lunchpauze. Dit keer ging mijn keuze uit naar het recept met de big noodles met groenten, kip en ei. Voortreffelijk! Na de lunchpauze had ik het wat rustiger aangedaan, aangezien ik barstende koppijn had.. Op een gegeven moment zag ik alle kinderen naar het plein gaan waar er een ceremonie zou worden gegeven. Dit keer zag je toch wel veel respect, eerbied en dankbaarheid bij de kinderen. Na de ceremonie, gingen ze het volkslied oefenen. Klonk erg leuk! Rond 3 uur begonnen we weer aan de lange autorit van een uur terug naar Twin house, waar aangekomen het diner alweer voor ons werd voorbereid, perfect. Dag 5, 19-09-2014 Vrijdag, de laatste dag alweer in het weeshuis. Wat gaat de tijd hier toch snel. Deze dag begonnen met het maken van cement voor de nieuwe vloer. Het werktempo lag dit keer wat lager aangezien het een hele warme, zonnige dag was. Uiteraard wil dat niet zeggen dat we niet ons best gedaan hebben, want toch hebben we weer een stuk vloer kunnen leggen. En dan, 12 uur, tijd voor de lunchpauze. Voor de laatste keer heb ik gekozen voor mijn favoriete gerecht in dit restaurantje, de big noodles. Na de lunch waren we met de groep naar een tempel gegaan. Daar waren wel hele bijzondere exemplaren te bewonderen. Binnen de tempel stond een opgezet wezentje wat leek op een olifantje en een hond. Dit wezentje was zeven jaar geleden gevonden bij de tempel en is daar een heilig object. Ook was er iets opgebaard wat leek op hele kleine mensjes. Dit was 60 jaar geleden gevonden in India. Onwijs interessant allemaal en bizar om te zien. Na dit bezoek terug gegaan naar Twin House. Daar aangekomen heb ik mijn gewassen kleding opgehaald bij de wasserette. Dat ruikt weer lekker naar roosjes en is toch wat makkelijker dan dat je het zelf met de hand doet, zeker voor dat geld, 50 bath. Ook even mijn tas ingepakt voor het komende weekend Bangkok en voor mijn volgende programma, de jungle trekking! Bangkok weekend. De eerste indruk van Bangkok: chaos. De warmte, de vochtigheid, de enorme drukte en stank van het verkeer. De auto's en tuktuk's vliegen werkelijk alle kanten op en verkeersregels zijn er volgens mij ook nauwelijks. Overal waar je kijkt zie je kraampjes waar allerlei etenswaren verkocht worden. Er is zoveel te zien dat je niet eens meer weet waar je moet kijken. Maar goed, voor we in Bangkok waren hadden we eerst nog een lange tocht voor de boeg van ruim 3 uur. Rond 9 uur in de ochtend werden opgehaald door Took die ons vervolgens naar Singburi busstation bracht. Daar aangekomen een ticket gekocht om per bus naar het busstation van Bangkok te gaan. Het was me nogal een hobbelige en lange rit. Oké, en dan, na 2 uur aangekomen op het station moesten we op zoek naar een taxi. Dat was me nog best een lastige klus maar uiteindelijk gelukt! De chatuchak markt, oftewel de zondag markt was onze eerste bestemming. De markt wordt beschouwd als een van de grootste ter wereld en heeft als bijnaam "de moeder van alle markten". Na wat rondgelopen te hebben zijn we naar de MBK markt gegaan. Het MBK Center is een van de bekendste shoppingmalls in Bangkok. Na het shoppen hebben we dit keer geen taxi gepakt maar zijn we zelf de uitdaging aangegaan om onze volgende bestemming te vinden, Baiyoke Sky Bangkok. Door de meest smalste en vieze steegjes gelopen te hebben, waren we na drie kwartier lopen aangekomen bij het enorm hoge gebouw, de hoogste van Zuidoost-Azië. Op de hoogste verdieping heb je dan ook een prachtig uitzicht over de stad. Genieten! Hierna zijn we wederom op zoek gegaan naar een taxi die ons naar Khao San Road wilde brengen. Deze straat staat bekend om de backpackers. Wat wel leuk is om te weten is dat Khao San, 'onbewerkte rijst' betekend in het Thais. Voordat dit de toeristische trekpleister werd was de straat een belangrijke rijstmarkt in Bangkok. Nu kun je hier dus uitstekend shoppen, uitgaan en nieuwe travelers ontmoeten. Lucille en ik hebben in deze straat goed ons geld uit kunnen gegeven. Uiteraard moesten we ook op zoek gaan naar een slaapplek. Gelukkig heb je hier keuze zat dus ook dat was gelukt. We verbleven in Kawin Place Guesthouse, netjes hostel gelegen aan de drukke Khao San Road. De volgende dag begonnen we met het zoeken naar een restaurantje waar we konden ontbijten. Uiteindelijk een restaurant gevonden met een lopend buffet. Na het ontbijt wilde we graag de river cruise door Bangkok maken maar helaas hebben we niet de juiste cruise kunnen vinden dus bedachten we een ander plan Chinatown. Maar ook dat was hem niet geworden. Toen we de plattegrond van Bangkok aan het uitstippelen waren hoe we naar Chinatown moesten lopen kwam er een thai naar ons toegelopen die ons wel wilde helpen. Hij vertelde ons dat alles gesloten is op zondag dus dat het niet zo bijzonder is om dat te bezoeken. De man hielp ons met het bedenken van wat dan leuk is om te bezoeken. We besloten om naar de grand palace, Wat Prakaew, te lopen. Ondanks de uitleg was dat toch lastiger te vinden dan gedacht.. Je zult wel denken, vrouwen en kaartlezen, dat werkt niet samen maar volgens ons lag het daar niet aan! Bangkok is zo onwijs groot en hectisch dat je het soms even niet meer weet. Bovendien is het niet heel toerist vriendelijk aangezien alles in het Thais geschreven staat. Voor de Europeanen is dat nogal lastig borden lezen.. Op een gegeven moment liep er weer iemand naar ons toe die wel een goed idee had voor ons. Hij maakte een leuk plan voor ons om het een en ander aan toeristische attracties te bewonderen. Vervolgens bracht hij ons naar een Tuk Tuk die om de hoek van de straat stond. Oké Dais, dacht ik, goed opletten nu en duidelijke afspraken want dit is dus een truc waarvoor iedereen je waarschuwt. Maar goed, voor 20 bath per persoon werden we naar onder andere de Wat Indharavihan gebracht en Marble Temple. Allemaal ontzettend mooi om te zien. Toch bleef ik me elke keer weer afvragen hoe het kan een privé chauffeur te hebben die je van de ene naar de andere bestemming brengt voor dat geld.. Maar goed, zo hebben we wel heel wat van Bangkok kunnen zien en hoefde we tenminste niet zelf door de grote stad te slenteren. Na heel wat bezienswaardigheden bezocht te hebben, reed de chauffeur naar een factory. Ja hoor, dit was dus zo'n bedrijf waarmee de Tuk Tuk samenwerkte. Toch maar even naar binnen gegaan maar uiteraard niks gekocht! Vervolgens wilde de chauffeur ons naar een andere factory brengen. Ik was het daar niet mee eens en eiste dat hij ons terug zou brengen naar de plek waar we waren opgestapt. Na heel wat gezeur van zijn kant bracht hij ons dan eindelijk terug, yes! Aangekomen op de plaats van bestemming zwaren we naar de Khao San Road gelopen om nog even de laatste souvenirs te kopen. Inmiddels was het alweer 2 uur en dus tijd om terug te keren naar Twin house want er stond ons weer een lange reis tegemoet. Ruim 4 uur verder waren we eindelijk terug. Op dit moment ben ik even aan het bijkomen van mijn avontuur in Bangkok en dan begint morgen mijn volgende avontuur weer, de Jungle trekking in Supanburi. De gehele week ga ik 'Back to basic' en zal dus onbereikbaar zijn.. Een dikke kus vanuit Thailand!