De afgelopen week heb ik kennis kunnen maken met een voor mij totaal nieuwe sport, namelijk Thai Boxing. Zowel mentaal als lichamelijk is dit een ontzettende zware sport. Wat een vechtlust, discipline, doorzettingsvermogen, kracht, lenigheid, conditie en snelheid is hier voor nodig zeg, ongelooflijk! - Maandagmorgen om 5 uur ging mijn wekker af. Het was een vroeg begin van een nieuwe week, een nieuw programma en een nieuw avontuur. Samen met een ander meisje, Philine, begonnen wij aan de uitdaging Thai Boxing. Na ongeveer 2,5 kilometer fietsen vanaf Twin House kwamen we aan bij de plaats van bestemming. Daar aangekomen waren de boksers al bezig met hun dagelijkse hardloopsessie van 10 kilometer. Samen met de trainer waren Philine en ik ze, dit keer, achterna gefietst, de volgende ochtenden was het de bedoeling dat we ze achterna zouden rennen! Teruggekomen bij de ring kregen wij onze eerste les Thai Boxing. Omdat we met ze tweeën waren, kregen we ieder een eigen trainer, echte privé lessen dus dat betekend kei hard doorgaan! Mijn trainer was Bon. Bon is een jongeman van 21 jaar en is zelf een Thai Bokser op hoog niveau. Voordat we begonnen met de training, kregen we eerst wat belangrijke informatie over de sport. - Thai Boxing, ook wel Muay Thai genoemd, is een vechtsport die al eeuwen bestaat, het werd in Thailand en buurlanden in tijd van vrede beoefend door de soldaten en boeren. In de loop der jaren heeft het zich ontwikkeld tot een van de effectiefste vechtsporten in de wereld. Het Muay Thai boksen bestaat uit een gevecht waarin alle lichaamsdelen gebruikt kunnen worden. Voor de armen zijn dat de vuisten en ellebogen, voor de benen worden de voeten, het scheenbeen en de knieën als "wapen" gebruikt. - Na de informatie begonnen we met het leren van de basishoudingen en technieken van de sport. Zo leerde we wat bokstechnieken, traptechnieken, knietechnieken en elleboogtechnieken. Na een training van zo'n 1,5 uur was het tijd voor het ontbijt. Na het ontbijt fietsten we terug naar Twin House om daar de rest van de ochtend en middag door te brengen en bij te komen van de training. Elke middag rond 4 uur staat namelijk de tweede training voor de boeg. Ook tijdens de middagtraining van zo'n 1,5 uur ga je verder met het oefenen van de belangrijkste houdingen en technieken van deze sport. - De afgelopen dagen, maandag tot en met donderdag, zagen er uit zoals ik hierboven heb beschreven. Elke dag zo'n 10 kilometer fietsen, 's ochtends vroeg een hardloopsessie van 5 kilometer, daarna een training van 1,5 uur en vervolgens in de middag, wederom een training van zo'n 1,5 uur. De laatste twee dagen waren ontzettend gaaf aangezien je je agressie letterlijk en figuurlijk kwijt kon. Mijn trainer, Bon, deed z'n bescherming om, ik m'n bokshandschoenen aan en gaan met die banaan! Na de eerste dag voelde ik de spierpijn al opkomen. De spierpijn werd met de dag als maar erger en erger en ik werd helaas ook halverwege de week flink verkouden. Niet helemaal 100% fit dus. Toch ging ik door tot het bittere einde en daar kan ik m'n handen voor dichtknijpen want heb het toch maar weer even mooi gedaan. - Vrijdag was de dag dat er geen wekker meer om 5 uur 's ochtends ging, er geen vroege hardloopsessie van 5 kilometer meer was en er ook geen lessen Thai Boksen meer waren. Dat is even afkicken! Het was de dag dat ik mee ging naar het weeshuis. Ik wilde graag mee in verband met het feit dat we na de lunch de tempel zouden gaan bezoeken waar we twee weken geleden ook met dit programma waren. Het was de tempel waar de twee bijzondere exemplaren te bewonderen waren, de olifant puppy en de twee kleine mensjes. Het blijft ontzettend interessant en bizar om te zien. Maar omdat ik niet met lege handen thuis wil komen en ik de vorige keer bij deze tempel veel verschillende en leuke souvenirs zag maar m'n geld niet bij me had, kreeg ik daar deze dag een soort van revanche voor, of toch niet.. Mister one, de coördinator van het programma, vroeg voordat we naar Sri Udom Orphanage gingen aan mij of ik het vervelend vond om morgen naar de tempel te gaan en vandaag naar een nieuwe bezienswaardigheid, namelijk de Monkey Forest. No problemo! - Aangekomen bij het weeshuis waren we met een stuk of twaalf man de ochtend begonnen met het maken van bakken cement. Rond 12 uur was het tijd om naar het restaurantje te gaan voor de lunchpauze. Ik heb gekozen voor hier mij favoriete gerecht met de Big Noodles met groenten, kip en ei. Voortreffelijk! Na de lunchpauze gingen we naar de Monkey Forest, een gebied met werkelijk overal apen. Wat zijn dat toch leuke en ondeugende beesten. Ook waren er in dat gebied heel wat andere dieren te bewonderen zoals wilde zwijnen. - Inmiddels ben ik terug bij Twin House en ga straks lekker van m'n avondmaal genieten. Verder houd ik het dit weekend rustig aan, ga nog een beetje bijkomen van de afgelopen sportweek en van m'n verkoudheid en ga morgen (zaterdag) dus in de ochtend even naar de tempel. Maandag begint er weer een volgend avontuur, de Elephant Adventure. Voordat ik op de plaats van bestemming zal zijn, staat mij zondagavond/nacht eerst nog een lange en intensieve bus reis te wachten van in totaal zo'n 12 uur. The Elephant Adventure vindt namelijk plaats in Umphang, Noord-Thailand. Umphang ligt erg afgelegen en is alleen te bereiken via één weg, ook wel de Death Highway genoemd. De weg schijnt ontzettend lang te zijn met vol scherpe bochten en veel steile stukken. Humm, als dat maar goed gaat! P.s. Helaas kan ik via m'n blog nog steeds geen foto's plaatsen. Ik verwijs jullie graag door naar mijn Facebookpagina: https://www.facebook.com/daisy.denhartog.9/media_set?set=a.773807209339502.1073741838.100001306892847&type=3